En toen, brak er een mooie tijd aan, want toen, werd ik ijscoman. Was ik ijscoman, en dan had ik zo eh, m'n eigen kar, m'n eigen ijscokar. Weet ik nog, die ijscokar, dat weet ik nog, daar had ik zo opgezet.. ijs..
En dan fietste ik van dorp naar dorp en dan stopte ik op het dorpsplein, en dan kwamen er uit alle hoeken en gaten kwamen er kleine kindertjes aan lopen. Met rode kootjes van de opwinding en die stonden zo rond die kar, en die waren helemaal opgewonden en die riepen door elkaar heen, ik wil tutti frutti, ik wil vanille, ik wil dit, ik wil dat, en dan zei ik, jongens, gewoon, FF NORMAAL DOEN! DAT GETETTER AAN M'N KOP, IK WORDT DAAR KNETTERGEK VAN, DOE NORMAAL!
Nou, en dan hadden ze allemaal een ijsje. En dan stonden ze daar op die kar.. [steekt tong uit mond en faked het eten van een ijsje]. En dan hadden ze een ijsje op, en dan stonden ze daar rond die kar en dan zeiden ze, ijscoman! Ijscoman! Vertel eens een verhaal, vertel eens een verhaal! En dan zei ik nee, ik verkoop alleen ijs.
En dan ging ik weer verder met m'n ijscokar.