Vork in je oogbal (Heist)

(S:) Ja, goedenavond dames en heren, welkom bij het programma schuld en vergeving en vanavond spreken wij met Tobias. Tobias, jij hebt eh, vreemde dingen gedaan in je leven he?

(T:) Ja, inderdaad, het was in Zuid-Frankrijk, ik zat daar op zo'n pitoresk terrasje en ik keek naar de vissersbootjes die voorbij voeren tegen de achtergrond van de ondergaande zon. Ik had goed gegeten en ik had een glas rode wijn in mijn hand. En naast mij zat een beeldschoon meisje wat ik had leren kennen, ze kwam ook uit Nederland, ze was au-pair. En op een goed moment keken wij elkaar aan en ik besefte dat het niet lang meer zou duren voordat wij samen in elkaars armen zouden rusten. En ik dacht ja, dat is mooi. Maar ook erg voorspelbaar he.

Ik denk, ik doe het eens heel anders. Dus ik pak van dat tafeltje die vork, en die steek ik zo PATS, in d'r oogbal. En ik draai 'm nog eens rond zo, en plop, haal 'm d'r weer uit zeg. Zag ik op die tafel een zoutvaatje staan, ik denk, da's leuk, pak dat zoutvaatje, doppie eraf en ik kieper die hele handel in die oogkas. Nou, toen had je d'r eens moeten horen zeg, ha!

Daar begreep ze helemaal niets van, begreep ze helemaal niets van. Ja, niemand trouwens op dat hele terras, behalve een Duitser, een Duitser stond op en zei: "Tohl, ja, tohl, ja!" Nou, en wat er op zo'n moment gebeurd, alles krijg je op je af; angst, woede, onbegrip, wanhoop, en allemaal op mij gericht. Mensen hielden me vast, wilden met me praten, ik werd in een busje gegooit, ik had nog nooit in zo'n busje gezeten en ik werd naar een groot gebouw gebracht en daar kreeg ik mijn eigen kamer. En toen zat ik daar en toen besefte ik dat het fout was wat ik gedaan had, het was niet goed.

En plotseling kreeg ik een onzettende schuld, een onzettende schuld en ik moest het weer goed maken, ik moest het weer goedmaken. En ik heb alles, maar dan ook alles gedaan om het weer goed te maken.

Ik heb mijn lever ingeleverd, bloed en kleding afgestaan, ik ben paraat als ik een blinde bij het zebrapad zie staan, ik ben verslaafden welgezind, geef foute Duitsers weer een kans, ben een pa voor ieder kind, een oude vrouw vraag ik ten dans. Ik sta mijn plaats af aan een Tukker zonder benen in de trein en adopteerde 6 mongooltjes en een spastisch everzwijn.

Ik gaf mijn ballen aan de wetenschap, mijn anus werd een huis voor homoseksuelen die het moeilijk hebben thuis. Oh, vader, zoon, heilige geest, hier lig ik, op mijn knieën, heel mijn leven stel ik nu in dienst van jullie drieën.


Deze tekst is uitgetypt door een van de mensen achter Hans Teeuwen.NET of door een inzending naar Hans Teeuwen.NET, bij het overnemen van deze tekst gelieve dan ook een vermelding naar Hans Teeuwen.NET te plaatsen.

(< Ga terug)