Dansen (Dat Dan Weer Wel)

En dan heb je van die zwarten, weet je wel, van die eh zwarten die dan
zeggen: Ja, maar wij kunnen beter dansen. Ja, dan denk ik, ach flik. Nee, nee, nee, nee, nee zeg ik dan. Alsof blanken niet kunnen dansen. Das onzin.
Das onzin dat blanken niet kunnen dansen. Ik ken toevallig een jongen, die woont in zo'n klein dorpje onder Zwolle, ik weet niet hoe het heet, maar daar woont die al een hele tijd, daar woont die in een kamer die die van z'n zus heeft gekregen, want ze zus woonde d'r eerst met een jongen waar ze heel erg verliefd op was, was een jongen die woonde ook ergens daar in de buurt en dan ze elkaar samen ontmoet op school, waren heel erg verlief geworden op elkaar, maar die jongen ging een halfjaar studeren in Australië en als terug kwam hadden ze afgesproken, gaan ze samen trouwen. Dus dat meisje zat te wachten in die kamer tot hij terug zou komen uit Australië. Maar die jongen was gelijk verliefd op een ander meisje en dat meisje had zo iets van: ja, ik krijg geen post meer, hoe kan dat nou? En hij zit daar met een ander wijf! En zij wachtten, wachtten, wachtten en op een gegeven moment, na een halfjaar stond die op Schiphol, want hij moest toch weer terug naar Nederland en zij: Oh, ik ben zo blij dat je er weer bent! En hij: Ja sorry, maar ik ben verliefd op een ander meisje. OOHHHHH, jij. Maar toen mocht zij die kamer houden en toen zij ze: ja, ik hoef die kamer niet meer. Ja, toen dacht ze, dan ga ik maar onderverhuren. Ging ze hem onderverhuren. Toen heeft ze hem eerst onderverhuurt aan een meisje, was een heel raar meisje, die was op een gegeven moment bij de Jehova Getuiges, maar dat meisje was ?? van die Jehova Getuigen en ging totaal door het lint! Ging zuipen, snuiven, spuiten, kontje verkopen aan het station. Was verschrikkelijk! Was één grote teringzooi. Dus die kamer was zo'n zooi. Ja, je moet d'r uit, want d'r zitten ratten, kakkerlakken, konijnen en weet ik niet, grote dingen. Muizen zaten d'r ook! Ja, je moet eruit! Dus dat meisje ging eruit, en toen was die kamer weer leeg en dat meisje dacht, wat moet ik nou doen, wie moet er nou in? Ik zet m'n broer erin, want haar broer was op een gegeven moment vanuit dat kleine dorp naar de grote stad gegaan, maar die hoorde helemaal niet thuis in die grote stad, hoorde helemaal niet thuis in de grote stad. Ja, maar die had zoiets van, ja ik ga naar de grote stad, maar na een week was die al weer terug. Betrapt! Maar eh, enfin, de volgende dag, dat meisje, ga ik met een smoes vragen of hij zou lang op die kamer past en dan blijf hij lekker hier. Ja, kan je een beetje op m'n kamer passen. Ja, wanneer ben je dan terug? Enne toen zou die op die kamer passen. Maar in het begin, ging die op die kamer allemaal cursussen doen, grote plannen: dirigent worden, dit en dat. Ik zit dadelijk in de meubelfabriek, maar dat maakt niet uit, is ook belangrijk. Maar in elk geval, van die jongen kreeg ik dus laatst een telegram en daar schreef die in: Ik kan ook dansen. Dus ik denk, wat lullen ze dan? Wij doen niet onder voor onze gekleurde medemens, totaal niet, het is alleen sport, okay! Ze zijn vaak, ja, beter in sport, maar ze hebben meer tijd om te oefenen, zo is het ook. Jawel! Dus das niet eerlijk. Ik vind dat nu als een zwarte tegen een blanke moet boksen, dan moet die zwarte geblinddoekt. Das eerlijk en dan ga ik tegem Mike Tyson boksen. En dan stap Tyson zo in die ring..en ik d'r zou omheen. Ha, mensen!

Ik heb alles mee en natuurlijk ook dat ik, hier, in het heerlijke Nederland woon. Want, ach mensen, we kankeren wel op dat kleine kikkerlandje, maar we houden er heel veel van, toch, of niet?


Deze tekst is uitgetypt door een van de mensen achter Hans Teeuwen.NET of door een inzending naar Hans Teeuwen.NET, bij het overnemen van deze tekst gelieve dan ook een vermelding naar Hans Teeuwen.NET te plaatsen.

(< Ga terug)