Recensie Brabants Dagblad, Henk Langenhuijsen (Trui)
Trui, de nieuwe voorstelling van Hans Teeuwen, ging dan eindelijk gisteren in Amsterdam in premiere. Grimmig, bizar en ongedisciplineerd verstoort de cabaretier de orde van het theater.
Teeuwen is een bijzonder iemand, nog altijd geobsedeerd door het podium en hij knokt voor een eigen plek en een publiek dat hem niet blind wil verafgoden, maar hem serieus neemt en meer van hem eist dan de ranzige lach vanuit de onderbuik.Ik was een tijdje in de war", bekent de cabaretier. Ik dacht dat ik een zandmannetje was." Maar nog steeds strooit hij zand, handenvol, en niet om de mensen in slaap te sussen. Liever neemt hij zijn toeschouwers genadeloos beet, bewerkt ze met glasscherven en morrelt aan vertrouwde mechanismen. Wie alleen maar wil lachen om Teeuwen, gelooft in de illusie dat alles wat hij als cabaretier zegt per definitie grappig is en juist dat prikt hij genadeloos door. Die zoektocht naar zijn plaats op het podium, naar waar het werkelijk om gaat en zijn eigen verwarring spelen een rol in Trui. In de bijna twee uur durende voorstelling gaat Teeuwen koortsachtig, alsof het een duivels ritueel betreft, een strijd aan met zijn rol als cabaretier en de voorgeprogrammeerde verwachtingen van zijn publiek. Hij spreekt hun taal, grof en uitdagend, en hangt graag de foute entertainer uit die het liefst laag bij de grond blijft.Hij zoekt grenzen op, gaat eroverheen en speelt daarmee een sluw en riskant spel, want Trui bevat valkuilen. Teeuwen laat je lachen om de verkeerde dingen en verjaagt zo met opzet en deel van zijn publiek naar theater dat allen van pluche is.Zo vertelt hij een 'grappig' verhaal over pesten en speelt hij een badmeester en een pedofiel die de waarheid naar hun eigen hand zetten, wat prachtige onzin oplevert, maar waarmee hij ook aangeeft dat elke werkelijkheid verwrongen is en dat verwarring niet slechts tijdelijk en niet slechts alleen bij hem aanwezig is. Zo is het toch, flikker nou toch gauw op man, gvd nog aan toe," zegt hij en levert een uitzonderlijke, soms indrukwekkende voorstelling af.
Bron: Brabants Dagblad, Henk Langenhuijsen