Een verdrietig begin (Theo van Gogh, 1/1/2004)
Hans Teeuwen en ondergetekende zaten te kijken naar Lebbis & Jansen's Oudejaarsconférence. Van onze kant was 't al een half uur stil, doodstil. Ik sta droog en snuif daarom ook niet meer, dus zou 't aan mij liggen dat ik nog geen één keer had moeten lachen? Ik voelde me schuldig.
Toen er een soort liedje over God kwam, en ook nog iets over de Amerikaanse president, die een 'moordenaar' was, geloof ik, en toen Sibbel - die laatst vier ton op de beurs verspeelde - begon uit te leggen dat wij met z'n allen
heel rijk zijn en dat de welvaart helemaal niet met 8% hoeft te stijgen, toen slaakte ik een zucht.
Teeuwen zuchtte ook, maar dieper: "Ik zou ze willen vergelijken met An & Eefje, maar dat kun je de ouders van zulke onfortuinlijke kinderen niet aandoen. Sommige mensen compenseren hun uiterlijk met gevoel voor humor; Lebbis & Jansen niet. Ze hoeven niet bang te zijn dat iemand ze ooit belachelijk maakt, daar zijn ze te slecht voor. Ze vallen niet te parodiëren."
Op het scherm vertelde Lebbis dat 't jammer was dat Fortuyn niet gebukt had voor de kogels die op hem waren afgevuurd. En ik herinnerde me weer hoe die moedige strijder tegen 'Het gevaar Pim F.' destijds stond te zweten om het mede door hem geschreven anti-Pim-boek uit de handel te halen, toen Volkert de trekker had overgehaald.
Teeuwen vervolgde: "Fortuyn had wel moed. Dat kun je van Lebbis & Jansen niet zeggen; die zijn het definitieve failliet van het geëngageerde cabaret in Nederland."
Hij betoogde dat het gestuntel van Balkenende onlosmakelijk verbonden is met de onmacht van Lebbis & Jansen. Een natie die alleen amateurs kan verdragen; een premier die babbelt over 'normen en waarden' en de grenzen die aan 'satire' zouden moeten worden gesteld en twee cabaretiers die in al hun zelfvoldaanheid en in-Orde-zijn in een heel uur geen grap kunnen maken die je bij blijft. De God van het cynisme behoede ons lieve vaderland.
Toen Ayaan Hirshi Ali laatst op TV aan moslimkinderen vroeg of Allah wel bestond, kwam de burgemeester van Groningen loeiend van morele verontwaardiging aan met de 'mensenrechten' van de kleine lievelingen en had de kiesheid om in verband met haar optreden 'deportaties' van joodse kinderen in de Tweede Wereldoorlog in herinnering te brengen. Jacques Wallage is van nature inderdaad een ras-NSB'er, die vast staat te trappelen om belangwekkende functies te vervullen, mocht de heerlijkheid van Allah's tyrannie over het land neerstrijken.
Maar ik vraag me af hoe het hopeloze gevecht van een vrouw die in haar eentje de imam's en hun achterlijke haatzaaiers van repliek dient, tot zulke associaties leidt. Wallage belichaamt het verraad van Links, dat bereid is ieder religieus fascisme te omarmen. 't Is een beetje zielig om intelligente mensen ten onder te zien gaan aan de ziekte die Politieke Correctheid heet.
Twee maanden voordat Fortuyn werd neergeschoten vroeg ik me in een stukje af waarom deze of gene redder van de mensheid hem nog niet had verbannen naar de Eeuwige Jachtvelden? Voor ieder probleempje is een oplossing.
Je hoeft niet over profetische gaven te beschikken om te vrezen dat Ayaan - een volksvertegenwoordigster die dag en nacht bewaakt moet worden - uiteindelijk hetzelfde lot wacht. Ik ben heel benieuwd naar de krokodillentranen van meneer Wallage in dat geval. Op een of andere manier heeft de onnozelheid van onze grappenmakers hierboven te maken met Wallage's in onschuld gewassen handen, al kan ik niet precies uitleggen waarom.
(< Ga terug)