Ik zit op het dak van een flatgebouw op een rieten stoel, met op mijn schoot een kikvorsman. Niks aan het handje, kat in het bakkie zou je zeggen, toch.
Onder normale omstandigheden zou je zeggen: Nou, mooi voor mekaar, niks meer aan doen, prima, houden zo, ik wou dat ik jou was. Maarrrrrr.in dit specifieke geval, betrof het een nogal dikke kikvorsman. Zo'n logge, vatsige kikvorsman, nu ja, tel daarbij op het gewicht van die zuurstofflessen en wat krijg je dan? Pijn in de beentjes! HA! Dus ik zeg, heel netjes, heel beschaafd, zeg ik: He, kikvorsman! Kan je effe ergens anders gaan zitten?
Maar hij reageert niet. Ik nog een keer: He, kikvorsman! Ga effe ergens ander zitten, alsjeblieft! Geen commentaar. Dus ik tik hem op zijn duikbril. Kikvorsman, kan je alsjeblieft effe ergens anders gaan zitten?
In een keer, draait die zich om en zegt die: Ik heb een naam, hóór! Ik dacht, oh mijn god, zo één. Ik zeg: Sorry. Neem me niet kwalijk. Hoe heet je? Dávid. Okay, Dávid. Zou je misschien even ergens anders kunnen gaan zitten, want ik heb pijn aan mijn benen. Waarom noem jij mij kikvorsman?
Ja, ik bedoel, dat ben je toch? Wat moet ik dan zeggen? Duiker? Nee!
Dávid. Ja, maar ik wist niet dat jij David heette. Alsjeblieft, ga nou weg. Ik heb pijn. Alsjeblieft, ga weg! Toen zei die een hele tijd niks. En toen in een keer, uit het niets, zegt die: Ik schijt op confenties. Ja, ik eh. Ik zeg: David, jij zit hier in je duikerspak op schoot bij een magere caberetier op een rieten stoel boven op het dak van een flatgebouw, dus ja, qua schijt hebben aan confenties, zit het wel snor, dunkt mij!! En zou je nou weg kunnen gaan, alsjeblieft. Hm! Je houdt toch niet van mij. Man, ik ken je helemaal niet, ga nou weg! Nee, nee. Je houdt niet van me. Geef maar toe dat je niet van me houdt. Geef maar toe dat je niet van me houdt. Ik ken je niet, ga weg, ik heb pijn, ga weg! Nee, nee. Geef dan, zeg dan dat je niet van me houdt. Zeg dan! Okay. Ik houdt niet van je! En toen stond die op en toen liep die, met die grote zwemvliezen, zo naar de rand van dat flatgebouw, zo. Ging met z'n rug naar die afgrond staan, hield z'n neus dicht en laat zich zo, hup, achterover van het flatgebouw afvallen.
Ik dacht: Goddam. This is bad. In a few minutes, this place is gonna be crawlin' with cops. And there gonna have a lot of difficult questions to ask me. I'm gonna look mighty suspicious up here. They'll come runnin' up this roof and tell me: Get your hands up against the wall and spread your legs!
Everything you say can and will be used against you in a court of law! I think I'd better get the hell out of here, get the hell out of here! Ik dacht dus, potverdorie zeg, ik piep ertussen uit! Dus ik duik dat gebouw in en in één keer denk ik: HO! Nog effe snel terug, heb ik nog effe snel die rieten stoel in de fik gezet, he. HAHA! En ik duik in het gebouw, ik zie de lift, ik spring in de lift, de lift gaat naar beneden, maar, PRRRRR! De lift blokkeert! De lift zit vast. Ik denk, mooi, hehe, effe eens mooit ijd om na te denken!