Klein klein kleutertje (Industry of Love)

Klein klein kleutertje, wat doe je in mijn hof? NOU?! Wat doe jij in mijn hof, klein klein kleutertje? Heb ik jou toestemming gegeven om door mijn hof rond te banjeren?! Kan ik mij niet herinneren! Of wel, he! Kijk me aan!!
Wat?! Wat doe jij hier?! Gewoon! Hoezo, gewoon?! Zou gewoon vind ik dat niet! Ik kan mij niet herinneren dat ik daar toestemming voor heb gegeven, of wel? Maar ja, misschien vergis ik me wel, he? Misschien is het mijn fout, he? En ben jij naar mij toegekomen, hebben wij een duidelijke afspraak gemaakt. Heb jij aan mij gevraagd: Meneer, mag ik even door uw hof banjeren? En dan heb ik gezegd: Maar natuurlijk! Oh, dat vind ik geen enkel probleem, als je dat zou vraagt! Het kan zijn dat het zou gegaan is en dat ik dat helemaal vergeten bent, maar ik denk het niet!!

Maar ach, hoe kan ik het je kwalijk nemen, klein klein kleutertje? Hoe kan jij nou weten dat deze hof voor mij de enige plek op Aarde is waar ik mij veilig voel? En waar ik niet bang ben, want ik ben bang, klein klein kleutertje, bang. Bang voor het leven, de dood, en zo. Ja, je zal me wel een bange flikker vinden, maar zo is het!! Ik heb te veel gezien, te veel meegemaakt, klein klein kleutertje, te veel ellende. Ellende, gruwelijkheid, honger, kanker, aids, kinkhoest: de hele flikkerse zooi!! Ik heb dingen gezien, klein klein kleutertje, beelden op mijn netvlies zo gruwelijk, zo gruwelijk dat je ze nooit meer vergeet: Dronken kinderen die met een stuk glas een bok te lijf gaan. Bejaarde mannen in bikini. Als vogel verkleedde wijven die schrijlings op een schutting zitten. Dat zijn beelden, klein klein kleutertje, die raak je nooit meer kwijt.

Heb jij wel eens een oud mens zien sterven, klein klein kleutertje, hmm? En zo zien sterven, dat het uren duurde, met door berg een meen gaand gekrijs, dat de ramen bol stonden van de strontlucht!! Met een hond bij het bed, een hond aan wiens ogen je kon zien, dat die het ook allemaal niet begreep. Je zag die hond denken: Wat doet baasje toch in dat bed? Dat zijn beelden, klein klein kleutertje.

Wie zijn wij? En wat doen wij hier? En waarom?? Ja natuurlijk, links en rechts valt er wel eens wat te naaien, maar is dat het dan?! Zijn wij daarom op deze belachelijke gehaktbal gezet?! Ik weet het niet meer. Ik weet het niet meer en ik wil het niet meer weten. Het hoeft voor mij niet meer, echt. Soms verlang ik zo naar de dood, dat ik er van moet schijten.

Maar wat is dat: dood? Wat is dat, klein klein kleutertje? Heb je daar wel eens over nagedacht, over de dood? Over dood, he? Dood, eeuwig branden in de hel, he? Misschien word het nog wel erger na de dood, allemaal nog veel erger, branden in de hel, eeuwig branden in de hel!! Ik weet het niet meer, ik weet niets meer. Niets.

Maar als ik dans, klein klein kleutertje. Als ik dans, dan geef ik mijzelf helemaal. Hmmm, wil je dat geloven, dat ik dan naakt op de tafel sta te swingen als een mongool?


Deze tekst is uitgetypt door een van de mensen achter Hans Teeuwen.NET of door een inzending naar Hans Teeuwen.NET, bij het overnemen van deze tekst gelieve dan ook een vermelding naar Hans Teeuwen.NET te plaatsen.

(< Ga terug)